11. Everywhere is sadness

- Powinnaś poznać Gemmę! Jest super.  - rekomendowała mi Elandor przez telefon. - Ostatnio dostała robotę w YOUTH Magazine,  rozumiesz?
- Zawsze chciałam być na ich okładce - roześmiałam się. Youth było czymś w rodzaju teenVOGUE. Każda szanująca się "gwiazdka" powinna znaleźć się na coverze YM. Cher była na nim dwa razy.
- A kto nie chciał?
- Moja ciotka zapisała mnie do West High - obwieściłam.  Oczekiwałam fanfarów i oklasków,  a nie zabijającego bębenki w uszach pisku Elandor. 
- O mój Boże! O mój Boże!  O mój Boże! - powtarzała El co najmniej jakby wygrała Oscara - Ale czesne jest dość duże...
- Bardzo duże - potwierdziłam - No ale dla kogoś kto dostał nie małą sumkę za koncert nie powinno być problemów.
- Cannelle,  nawet sobie nie wyobrażasz jak się cieszę... a teraz kończę bo Leon przyszedł - zachichotała - Leon,  Leoś... przestań... poczekaj rozmawiam z... Leon!  Pa Cannelle! - rozłączyła się za nim zdążyłam odpowiedzieć. 
Moje czoło i moja dłoń poczuły nagłą ochotę przybicia sobie piątki. 
Włączyłam telewizor w celu obejrzenia choć jednego odcinka American Next Top Model. Gdy wędrowałam z kuchni do salonu usłyszałam ciche pukanie.  Podeszłam do drzwi z pudełkiem Dipin' Dots o smaku czekoladowym za jedyne $49.95 w nieograniczonych internetach.  Otwarłam drzwi.  Przywitała mnie ruda czupryna Alex.  Przymrużyłam oczy.
- Cześć - przywitała mnie.
- Wejdź - oczepałam się i zaprosiłam ją do środka. Stefan zapiszczał cichutko co znaczyło, że dostałam wiadomość.
Spojrzałam mimochodem na ekran:
Mary King: lol Kupiłam karaoke w Lidlu za £19.99
O mało nie wybuchłam śmiechem.
- Co jest?
- Moja siostra zakupiła właśnie karaoke - Alex też się uśmiechnęła.
- Zapewne dokonała transakcji życia. Możemy porozmawiać w cztery oczy? - zapytała przybierając poważną postawę.
- Jasne - zdziwiło mnie to.
- Kocham Luke'a - wyznała - Boli mnie to co robi Tamara i nie umiem się z tym pogodzić, ale go kocham - automatycznie usiadłam na białej pufie. Spodziewałam się długiej i trudnej rozmowy.- Problem w tym, że widziałam go wczoraj z kimś w dwuznacznej sytuacji. Pokazywał jej, tej pieprzonej farbowanej blondynie, jak gra się w kręgle. Nie wiem czy przyszedł tam specjalnie... sądzę, że tak bo doskonale wie gdzie ja pracuję. Ale tak się nie robi. Nie robi się tak komuś, kogo podobno się kocha. Prawda?
- Nie, Alex. Nie robi się tak... - mruknęłam
- To dlaczego on mi to robi?
- Powinnaś porozmawiać o tym z Luke'm - co niby miałam powiedzieć? Powiedzieć, że jest koszmarnym debilem i największym dupkiem jakiegokolwiek widziałam? czy może, że on też ją kocha? A ta blondyna?Kim ona do cholery jest?
- Dobre to - powiedziała Alex zajadając się lodami.
- Mam jeszcze o smaku gumy balonowej
- O to przynieś -  ruszyłam do kuchni - Ta brunetka powinna odpaść! Nie lubię jej!
- Ma takie koszmarnie krzywe nogi!
- Własnie. Dzięki - rzuciła i zatopiła łyżkę w lodach. Usiadłam na pufie po turecku.
- Tamara i Kevin wyjechali do Chicago, a Luke... z tego co wiem zostaje u Anthony'ego bo grają w jakąś... grają w jakąś grę.
- Super Racing Cars czy coś krwawego?
- Nie mówił - uśmiechnęłam się.
- Mogę zostać?
- Własnie do tego zmierzałam. - dziewczyna mocno mnie uściskała.
- Napiszę mamie wiadomość
Obejrzałyśmy kilka części Harrego Pottera, ulubionej powieści i filmu Alex.
- To chyba trochę dziwne ale najbardziej lubię Bellatrix Lestrange i Draco.- mruknęła gdzieś koło 6 rano.
- A ja Lunę - dodałam. Ruda dziewczyna wybuchła śmiechem.
- O tak

Gdy w kuchni dzwonił budzik na 6 poszłam zrobić kawę. Wróciłam, a Alex chrapała na kanapie. Uśmiechnęłam się na jej słodki widok.
- Co ona tu robi? - podskoczyłam z przerażenia.
Lucas przyglądał się jej z czułością, ale wyglądał na wściekłego.
- Opowiadała mi o twojej nowej koleżance z kręgielni.
- Alex?
- Tak - mruknęłam zdezorientowana - Ona mi o tym mówiła.
- A niby skąd ona wie?
- Hm... no nie wiem - zrobiłam pauzę wpatrując się w jego ciemne oczy - Może dlatego, ze tam pracuje?
- Cholera! - wykrzyknął - Cholera, cholera,  cholera,  cholera.  Jak mogłem zapomnieć? - Alex gwaltownie się poruszyła,  Luke zamarł w bez ruchu - Dopilnuj żeby stąd jak najszybciej wyszła.
Rzucił się i wbiegł po schodach do góry. Huk jego kroków na schodach obudził śpiącą na podłodze dziewczynę.
- Dzień dobry - uśmiechnęła się.
- Cześć.  Masz ochotę na kawę?